Anne van As: ‘Nordic Peaks’ #1 (2016) olieverf op linnen (100x80cm)
copyright: 2017 – galeriewithtsjalling
Waar vind je dromende bergen? Kunstenaar Anne van As (Den Haag, 1959) weet waar je ze kunt vinden. Niet in Zwitserland, zegt ze. ‘Die boezemen me angst in. Die zijn te omvangrijk.’
We zien onwillekeurig de bergtoppen voor ons op dat beroemde schilderij van de Duitse romantische schilder Caspar David Friedrich. Waar een wandelaar vanaf een top, met ware doodsverachting, de oneindige bergwereld aanschouwt. De bergen van Anne van As ogen echter vriendelijker. ‘Voor mij moeten bergen aanraakbaar zijn.’ Daarom reist ze liever door Noorwegen. Daar proberen de bergen je niet zo gauw af te schrikken met dreigende lawines en peilloze afgronden. Ze dromen wat voor zich uit, zoals ze in ijle grijzen en zachte nuances aan de wanden van de galerie hangen.
Anne van As, die haar opleiding ooit op Minerva in Groningen heeft gedaan, werkt met dunne laagjes olieverf. Dat verklaart de fluwelige uitstraling van de kleuren, iets wat je met acrylverf niet zo gauw voor elkaar krijgt. Als familieportretten zijn ze over de wanden verdeeld, een hechte eenheid, de één iets ijler of juist krachtiger dan de ander, maar altijd bescheiden. Bescheiden bergen, is daar wat aan te beleven? Jazeker, door hun markante uiterlijk en de manier waarop ze door de kunstenaar zijn weergegeven. Met elkaar vormen ze met elkaar een klinkend berggedicht.
Ze schildert naar foto’s die ze op haar reizen maakt. Maar wat ze vervolgens al schilderend tevoorschijn roept, is een gevoel en een ervaring die ze in hun nabijheid had. Door de kleuren en hier en daar door de mist die de bergflanken met een doorschijnend gewaad bedekken, kunnen deze Noorse bergen inderdaad dromen.
Frappant is dat Anne van As haar bergen ook op heel klein formaat kwijt kan, zonder dat ze aan geloofwaardigheid en imposantheid inboeten. Een serie daarvan werd in 2013 dan ook aangekocht door kunstverzamelaar Joop van Caldenborgh.
Romantisch, zoals de bergschilderijen van Caspar David Friedrich dat zijn, is haar werk niet. Hoogstens wat melancholiek. Het zijn dromerige verbeeldingen. Maar één bergschilderij komt toch in de buurt van een diepere betekenis. Deze berg met zijn afgeronde kegel, is een stuk donkerder en hier hangt wel degelijk dreiging in de lucht, versterkt door de onheilspellend gele gloed erachter. Dat blijkt dan ook het enige schilderij waar geen berg voor model heeft gestaan. Deze komt rechtstreeks voort uit haar verbeelding.
Anne van As: ‘Remote’. galerie with tsjalling, Kostersgang 26a, Groningen. Open: wo t/m vr 12-17, za 11-17 uur. T/m 15 april 2017.
www.withtsjalling.nl