Pedro Quesada Sierra: ‘Zittend meisje’ (hars) 70x70cm
copyright: 2019 – Galerie Bonnard
Ze lopen wat rond, ze staan of zitten op de grond. Het zijn kinderen en ze hebben een doel voor ogen of zijn in gedachten verzonken, geconcentreerd op waar ze mee bezig zijn. Niet met ons in ieder geval. Je kunt ze rustig adopteren, want ze zijn van keramiek, hars, brons of kunststof, dus echt bewegen kunnen ze niet. Het is meer de suggestie van een subtiele dynamiek die de Spaanse beeldhouwer Pedro Quesada Sierra (Madrid, 1979) zijn beelden heeft meegegeven. Je ziet ze denken en dagdromen terwijl ze de ruimte verkennen. Het zijn allemaal meisjes, op een leeftijd die je ‘hibernate’ zou kunnen noemen. Dat is de slaapfase waarin ze de kindertijd zijn ontgroeid, maar nog niet bezig zijn met volwassen dingen. Ze zijn in zichzelf gekeerd, bezig met hun eigen verbaasde en verwarde gedachten en gevoelens. Pedro Quesada Sierra maakt dat allemaal voelbaar in zijn materiaal. Het zachte, bestofte patina doet de rest.
Het is weliswaar een perfect realistische vorm die Sierra nastreeft, maar hij stopt waar veel realistisch werkende beeldhouwers doorgaan om hun beelden zo glad en zo gedetailleerd mogelijk te krijgen zodat ze naar kitsch neigen. In zulk werk kijk je naar virtuoos gevormd materiaal, bij Sierra sta je tegenover echte mensen. Het zijn beelden met een innerlijk leven. En tegelijk blijven het beelden, met hun matte uitstraling, hun geslotenheid, waarbij je het bijna niet kunt laten om ze aan te raken. Hun materiaal vertoont wonderwel affiniteit met onze eigen huid.
In dat opzicht doen de beelden van Sierra sterk denken aan de houtsculpturen van de Italiaanse beeldhouwer Bruno Walpoth, al zijn die een stuk explicieter en confronterender. Zelfbewuste en zelfverzekerde mensfiguren. Sierra verwijst echter vooral naar de menssculpturen van de Spaanse meesterschilder en -beeldhouwer Antonio López Garcia van wie Sierra van 2002 tot 2009 assistent was. Sierra is net als zijn leermeester een geweldige tekenaar. Dat verklaart in hoge mate de kwaliteit van hun beider beeldhouwwerk. De vorm, de houding en de keuze voor het materiaal is bij hen vanzelfsprekend. Wat ze beide vervolgens kunnen is hun beelden leven inblazen. Maar niet iedereen heeft het geluk zo’n leraar als López te hebben gehad. Zijn beelden zijn verstilder dan die van Sierra. Ze staan te wachten op wat het leven hen zal brengen. De mensfiguren van Sierra lopen hun toekomst alvast bedeesd tegemoet.
Beelden van Pedro Quesada zijn te zien op de groepstentoonstelling ‘Grenzeloos’ bij Galerie Bonnard in Nuenen. T/m 7 april www.galeriebonnard.nl