Restaurateur Joop Braakhekke. Copyright: ANP
In een gerenommeerde galerie in het Noorden opent op 18 maart een tentoonstelling met de titel Aan Tafel. Wat we daar te zien krijgen zijn schilderijen van kunstenaars die hun vak verstaan en hun kunst en kunde hebben aangewend om een mooi en bijzonder tafelschilderij te maken. Die vertrouwen dat toe aan een galeriehouder die de standaard hoog houdt. Allerlei soorten tafels zijn er, gedekt of ongedekt, sommige met daarop een eenvoudige maaltijd, een ander met een lentekleurig naaktmodel dat op een tafeltje midden in de natuur leunt. Flora, zou ze kunnen heten, verwijzend naar een beproefd onderwerp in de kunsthistorie.
Nu zou je als creatieve galeriehouder natuurlijk de plaatselijke bakker als openaar kunnen inhuren omdat ergens een geschilderd brood op tafel ligt. Maar dat zou een beetje banaal zijn. Kunst is van een andere orde, dat verklaart ook de ongemakkelijke verhouding tussen kunst en middenstand.
Toch heeft de gerenommeerde galerie in het Noorden bedacht om de tentoonstelling van tafels te laten openen door een restauranthouder, een tv-kok: Joop Braakhekke.
Wat heeft Joop Braakhekke met kunst van doen? Is hij een echte kunstverzamelaar? Is hij een hartstochtelijke kunstliefhebber? We herinneren hem van de keer dat hij met een grote kwast een schilderij van een cardioolog, tevens amateurschilder, van een laatste likje verf voorzag. Breeduit voor de camera’s. Maar je verwacht niet dat hij gevraagd wordt door een respectabele galerie met kwaliteitskunst, met klanten die het idee hebben dat hun galeriehouder verfijning nastreeft, een scherp oog voor verhoudingen heeft, een verfijnde smaak.
Jaren geleden liet een andere galerie Freek de Jonge opdraven. Die sprong op een tafel; cabaret is immers ook (klein)kunst. Er kwam weinig zinnigs over kunst uit zijn mond, maar je kon wel lachen.
Kennelijk in paniek vanwege de teruglopende omzet binnen het galeriewereldje, grijpen galeriehouders naar de laatste redmiddelen. De ene doet dat door het eigen kwaliteitsbeleid te verloochenen met exposities van geschilderde rommel omdat dat beter verkoopt. Een andere huurt BNN’ers in. Wat zal die malle Joop straks voor grappigs beweren over de kunst die daar hangt? Dat wordt een gezellige boel op de opening die inmiddels naar een latere datum verschoven is. Het idee is dat deze kunst een kok verdient. Maar al zijn het gedekte tafels, het blijft kunst, het wordt geen eten.
Misschien hoopt men op wat meer aandacht van de pers. Die komt nauwelijks meer op kunst af, maar misschien wel op Braakhekke. Overigens kost zijn optreden rond de 3400 euro voor twee uurtjes aanwezigheid. Tel uit je winst. Kunst verkopen, het blijft een moeilijk vak. Alleen zouden kunstenaars aan zoiets niet mee moeten doen.